مدرسه

             به نام دوست که هرچه دارم از اوست

موضوع مقاله: چگونه مدرسه ی شادابی داشته باشیم؟

 چکیده:

در دﻧﯿﺎی ﮐﻨﻮﻧﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﻣﺘﻔﺎوت از زﻣﺎن ﻫﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﭘﺪﯾﺪه ﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪ ﻣﺘﻨﻮع و ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﯿﭽﯿﺪه آﻧﭽﻨﺎن ﻓﺮاوان و ﻧﻮ ﺑﻪ ﻧﻮ ﺷﺪه اﻧﺪ ﮐﻪ داﻧﺎﯾﯽ ﻫﺎ، ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻫﺎ و اﻣﮑﺎﻧﺎت را اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ داﻧﺴﺘﻨﯽ ﻫﺎ و ﻣﻬﺎرت ﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺎدر ﺑﺎﺷﻨﺪ اﻣﻨﯿﺖ رواﻧﯽ و اﺣﺴﺎس زﯾﺒﺎﯾﯽ دوﺳﺘﯽ را در ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﻨﺪ. در روﻧﺪ اﺳﺘﻔﺎده از اﻣﮑﺎﻧﺎت در راه ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻣﻨﻄﻘﯽ و ﻓﺮاﮔﯿﺮ ﻣﺴﺎﯾﻞ دﻧﯿﺎی ﺟﺪﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﻧﮕﺮش ﻫﺎی ﺟﻮاﻧﺎن ﺑﺎﯾﺪ از اﺻﻮل ﺑﻬﺪاﺷﺖ رواﻧﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد، ﭼﺮا ﮐﻪ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﻣﺎ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﻓﻀﺎی ﺷﺎد ﺑﺮای ﺷﺎداب زﯾﺴﺘﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ.در ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﮐﻪ اﮐﺜﺮ ﻣﻨﺎزل ﺷﻬﺮی ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﻫﺎی ﮐﻮﭼﮏ و ﺑﻪ دور از ﻓﻀﺎﻫﺎی ﺑﺎزی ﺷﺪه اﺳﺖ.ﺣﺪاﻗﻞ ﮐﺎری ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان در ﺗﺎﻣﯿﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺟﺴﻤﯽ و روﺣﯽ ﻓﺮزﻧﺪان داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ اﯾﺠﺎد ﻓﻀﺎی ﻣﻔﺮح و ﺷﺎد ی ﺑﺨﺶ در ﻣﺪرﺳﻪ اﺳﺖ.زﯾﺮا اﮔﺮ ﻓﻀﺎﺳﺎزی ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ در ﻣﺪارس اﻧﺠﺎم ﺷﻮد ﺑﻪ ﺷﺎد زﯾﺴﺘﻦ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﮐﻤﮏ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻤﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد.

ﺑﺮای دﺳﺖ ﯾﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻖ آرﻣﺎن ﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺷﺎداب ﺳﺎزی ﻣﺪارس ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺤﻮﻻت ﺟﺪی در ﻧﮕﺮش ﻣﺪﯾﺮان و ﻣﺴﺌﻮﻻن ﻧﻈﺎم آﻣﻮزش و ﭘﺮورش اﯾﺠﺎد ﻧﻤﻮد.در واﻗﻊ ﺷﺎداب ﺳﺎزی ﻣﺪارس را ﺑﺎﯾﺪ در اﺑﻌﺎد ﻇﺎﻫﺮی و اﺑﻌﺎد ﻣﻌﻨﻮی ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﺮد.

در ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﺷﺎد ﺑﻮدن از دﯾﺪﮔﺎه ﻗﺮآن و رواﻧﺸﻨاختی ،بررسی تفاوت ها در کشور های دیگر ودر ﭘﺎﯾﺎن راﻫﮑﺎرﻫﺎ و ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدات ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﻬﺖ اﯾﺠﺎد ﻣﺪرﺳﻪ ﺷﺎد و ﺑﺎ ﻧﺸﺎط اراﺋﻪ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ.

مقدمه:

ﻋﺼﺮی ﮐﻪ ﻣﺎ در آن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﮐﻠﯽ ﻣﺘﻔﺎوت از زﻣﺎن ﻫﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﭘﺪﯾﺪه ﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪ ﻣﺘﻨﻮع و ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﯿﭽﯿﺪه آﻧﭽﻨﺎن ﻓﺮاوان و ﻧﻮ ﺑﻪ ﻧﻮ ﺷﺪه اﻧﺪ ﮐﻪ داﻧﺎﯾﯽ ﻫﺎ، ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻫﺎ و اﻣﮑﺎﻧﺎت را اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ داﻧﺴﺘﻨﯽ ﻫﺎ و ﻣﻬﺎرت ﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺎدر ﺑﺎﺷﻨﺪ اﻣﻨﯿﺖ رواﻧﯽ و اﺣﺴﺎس زﯾﺒﺎﯾﯽ دوﺳﺘﯽ را در ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﻨﺪ. همانطور که در بالا گفتیم در روﻧﺪ اﺳﺘﻔﺎده از اﻣﮑﺎﻧﺎت در راه ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻣﻨﻄﻘﯽ و ﻓﺮاﮔﯿﺮ ﻣﺴﺎﯾﻞ دﻧﯿﺎی ﺟﺪﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﻧﮕﺮش ﻫﺎی ﺟﻮاﻧﺎن ﺑﺎﯾﺪ از اﺻﻮل ﺑﻬﺪاﺷﺖ رواﻧﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد، ﭼﺮا ﮐﻪ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﻣﺎ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﻓﻀﺎی ﺷﺎد ﺑﺮای ﺷﺎداب زﯾﺴﺘﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ی ﻓﺮدا را ﻓﺮزﻧﺪان اﻣﺮوز ﻣﺎ اداره ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد.اﮔﺮ ﺧﻮب ﺗﻌﻠﯿﻢ ﺑﯿﺎﺑﻨﺪ و ﺧﺪاﯾﯽ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺷﻮﻧﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﯿﺰ ﺷﺎداب وﻣﻨﻈﻢ و ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ و ﺳﺎﻟﻢ ﺧﻮاﻫﺪﺑﻮد.درﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﻫﯿﭻ اﻣﯿﺪی ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ .ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﺷﮑﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ در اﻣﺮ ﺑﻪ ﺳﺎزی ﻣﯿﻬﻦ اﺳﻼﻣﯽ ﻣﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﭘﯿﺶ از ﻫﺮﭼﯿﺰ و ﺑﯿﺶ از ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ آﻣﻮزش و ﭘﺮورش و ﺗﻌﻠﯿﻢ و ﺗﺮﺑﯿﺖ اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ.

ﺑﺮاى اﯾﻦ ﮐﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﻰ و رواﻧﻰ ﮐﻮدﮐﺎن، داﻧﺶ آﻣﻮزان، اﻃﺮاﻓﯿﺎن و ﺧﻮدﻣﺎن ﺣﻔﻆ ﺷﻮد، ﺑﺎﯾﺪ ﺳﻌﻰ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﻰ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﺷﺎدى، ﻣﻮﺟﺒﺎت ﺗﻘﻮﯾﺖﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺜﺒﺖ و ﺗﻘﻠﯿﻞ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻨﻔﻰ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﺷﺎدى را ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﯿﻢ. از آن ﺟﺎ ﮐﻪ ﺷﺎدى ﺑﺰرگ ﺗﺮﻫﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ در ﺷﺎدى و ﻧﺸﺎط ﮐﻮدﮐﺎن اﺳﺖ و اوﻟﯿﺎ و ﻣﺮﺑﯿﺎن ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻓﺮزﻧﺪان و داﻧﺶ آﻣﻮزاﻧﻰ ﺷﺎد ﺗﺮﺑﯿﺖ ﮐﻨﻨﺪ، از اﯾﻦ رو ﺑﺎاراﺋﻪ ﻧﻈﺎم اﻋﺘﻘﺎدى درﺳﺖ ﺑﺮاى دﺳﺘﯿﺎﺑﻰ ﺑﻪ ﺷﺎدى، ﻣﻰ ﺗﻮان ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﺷﺎدى در ﻣﯿﺎن اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮐﻤﮏ ﮐﺮد. ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻣﺮدم ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮى ﻣﺜﺒﺖ در زﻧﺪﮔﻰ ﺧﻮد ﺑﻪ وﺟﻮد آورﻧﺪ، اﺣﺴﺎس ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ و ﻟﺬت در زﻧﺪﮔﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻪ ﺷﺎدى و ﻣﺴﺮت داﺋﻤﻰ دﺳﺖ ﯾﺎﺑﻨﺪ و ﻓﻘﻂ در اﯾﻦ ﺻﻮرت اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺷﺎدى و ﻣﺴﺮت را در وﺟﻮد ﮐﻮدﮐﺎﻧﺸﺎن ﻧﯿﺰ ﭘﺮورش دﻫﻨﺪ.

ﻟﺬا ﺳﯿﺮاب ﻧﺸﺪن ﻓﺮزﻧﺪان از ﻣﺤﺒﺖ و ﻋﺎﻃﻔﻪ ﮐﺎﻓﯽ، ﻋﺪم ﺗﻌﺎدل روﺣﯽ و رواﻧﯽ را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دارد، ﻧﺎ آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ ﺑﻪ روش ﻫﺎی ﻣﺆﺛﺮ ﺗﻌﻠﯿﻢ و ﺗﺮﺑﯿﺖ را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ آﻣﻮزش اﺣﺴﺎس ﻣﺴﺆوﻟﯿﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮد، ﺧﺎﻧﻮاده، واﻗﻊ ﺑﯿﻨﯽ ﺗﻮام ﺑﺎ ﻧﮕﺮش ﻣﺜﺒﺖ، ﺗﻘﻮﯾﺖ روﺣﯿﻪ ﻫﻤﮑﺎری و ﮐﺎر ﮔﺮوﻫﯽ، آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرﺗﻬﺎی زﻧﺪﮔﯽ، ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻣﻬﺎرت ادراﮐﯽ، و..... ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﮐﻠﯿﻪ دﺳﺖ اﻧﺪرﮐﺎران ﻣﺤﯿﻂ آﻣﻮزش ﺗﺎ ﺣﺪود زﯾﺎدی ﺣﻞ ﮐﺮد ﺗﺎ ﻧﻬﺎﯾﺘﺎ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺷﺎداب، ﺳﺎزﻧﺪه، ﻗﺎﻧﻮﻧﻤﻨﺪ اﯾﺠﺎد ﺷﻮد و ﻧﺘﯿﺠﺘﺎ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﯽ ﻣﻔﯿﺪ، ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ و ﮐﺎرﺑﺮدی ﺑﻪ ﺑﺎر آﯾﺪ.

داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ رﮐﻦ ﻧﻈﺎم آﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﻫﺮ ﮐﺸﻮری ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.

ﻋﻮاﻣﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ اﯾﻦ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﻣﻠﯽ را ﺑﺮای رﺷﺪ ﺑﻬﯿﻨﻪ و ﮐﯿﻔﯽ آﻣﺎده ﺳﺎزد، ﻣﻬﺎرت ﻫﺎی رﻓﺘﺎری اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﺤﯿﻂ آﻣﻮﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﺤﻔﻮﻇﺎت ﻋﻠﻤﯽ.

ﻣﺪارس ﺗﺎﻣﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه ﻧﯿﺮوی ﮐﯿﻔﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻧﺪ و ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه ﮐﻤﯿﺘﯽ از ﺧﯿﻞ ﻋﻈﯿﻢ ﻧﯿﺮوی اﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﺤﺼﯿﻞ ﮐﺮده رواﻧﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﭘﺲ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و اﯾﺠﺎد زﻣﯿﻨﻪ ﺑﺮای رﺷﺪ ﺧﺼﺎﯾﻞ ﻣﻤﺘﺎز ﺑﺸﺮی، اوﻟﯿﻦ دﻏﺪﻏﻪ دﺳﺖ اﻧﺪرﮐﺎران ﺗﻌﻠﯿﻢ و ﺗﺮﺑﯿﺖ در ﮐﻠﯿﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﻋﻠﻤﯽ ﯾﺎ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﺟﻮد ﺧﻮد را وﻗﻒ اﯾﻔﺎی اﯾﻦ وﻇﯿﻔﻪ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪ.

ﻧﺸﺎط و ﺷﺎداﺑﯽ در ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﺎﻋﺚ رﺷﺪ و ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻫﻤﻪ اﺑﻌﺎد وﺟﻮدی ﯾﮏ داﻧﺶ آﻣﻮز در ﺑﻌﺪ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ، ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ، ﻋﺎﻃﻔﯽ، اﺧﻼﻗﯽ و ﻣﻌﻨﻮی ﻣﯽ ﺷﻮد. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﯾﮏ ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ اﺑﻌﺎد دﭼﺎر ﺻﺪﻣﻪ ﺷﻮد و ﯾﺎ ﻣﻮرد ﻏﻔﻠﺖ و ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد، داﻧﺶ آﻣﻮز ﺑﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻫﺎ و ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎی ﮐﺎﻣﻞ دﺳﺖ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﯾﺎﻓﺖ.

اﯾﻦ وﻇﯿﻔﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﻦ ﺗﻌﻠﯿﻢ و ﺗﺮﺑﯿﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺮاﯾﻄﯽ را ﻓﺮاﻫﻢ آورﻧﺪ ﺗﺎ ﺗﻤﺎم ﻧﯿﺎزﻫﺎی او ﺗﺎﻣﯿﻦ ﺷﻮد.

ﺷﺎد زﯾﺴﺘﻦ ﺑﺮای ﮐﻮدک ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻐﺪﯾﻪ ﺧﻮب، ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮدن و ﺣﻔﺎﻇﺖ از او اﻫﻤﯿﺖ دارد، زﯾﺮا ﺳﻼﻣﺖ روﺣﯽ و رواﻧﯽ و ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ و ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ او راﺗﺎﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻧﺮخ ﺷﺎدی و ﺧﻨﺪه در ﻣﺪارس ﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﭘﺎﯾﯿﻦ اﺳﺖ. ﻣﯿﺰان ﺷﯿﻮع ﺧﻨﺪه و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﻀﺎی ﻓﺮح ﺑﺨﺶ در آﻣﻮزﺷﮕﺎه ﻫﺎ ﻣﻮرد ﺑﯽ ﻣﻬﺮی ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.

در ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﻣﺪرﺳﻪ ﻓﺎﻗﺪ ﺷﺎدی، ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ از ﺷﺎدی ﻗﺪری ﻣﺸﮑﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﯾﮑﯽ از ﻣﺸﮑﻼت ﻫﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻏﻔﻠﺖ از ﺷﺎدی و ﻧﺸﺎط و در ﻧﺘﯿﺠﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی در دوران ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ و ﺟﻮاﻧﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ  ﻣﺨﺘﻠﻒ رواﻧﯽ از ﻗﺒﯿﻞ اﺿﻄﺮاب و اﻓﺴﺮدﮔﯽ اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺷﺎدی و ﻧﺸﺎط زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻌﻨﺎ ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و در ﭘﺮﺗﻮ آن داﻧﺶ آﻣﻮزان ﺧﺼﻮﺻﺎ ﺧﻮد را ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﻗﻠﻪ ﻫﺎی ﺳﻠﻮک و ﭘﻠﻪ ﻫﺎی ﺗﺮﻗﯽ را ﭼﺎﻻﮐﺎﻧﻪ ﺑﭙﯿﻤﺎﯾﻨﺪ. ﺟﺎﻣﻌﻪ زﻧﺪه و ﭘﻮﯾﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺷﺎدی آﻓﺮﯾﻦ در آن ﻓﺮاوان ﺑﺎﺷﺪ.

در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ وﻇﯿﻔﻪ آﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻋﺪه ای ﻓﺎرغ اﻟﺘﺤﺼﯿﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ اﻣﺮار ﻣﻌﺎش ﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻪ در ﻗﺮن ﺟﺪﯾﺪ ﻧﻈﺎم ﻫﺎی آﻣﻮزش و ﭘﺮورش اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ و ﺳﺮﻟﻮﺣﻪ ﺗﻌﻠﯿﻢ و ﺗﺮﺑﯿﺖ در ﯾﮏ ﺟﻤﻠﻪ ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ؛ » ﺷﻮق زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن را ﺑﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ«. ﭘﺲ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ درﺣﻘﯿﻘﺖ رﺷﺪ ﭘﺎﯾﺪار ﻣﺎ در ﮔﺮو ﺷﺎدی ﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ.

سوالاتی که ممکن است با آن مواجه شویم:

 - ﭼﮕﻮﻧﻪ ﯾﮏ داﻧﺶ آﻣﻮز ﻣﯿ ﺘﻮاﻧﺪ ﻫﻤﻮاره ﺷﺎد ﺑﺎﺷﺪ؟

-آﯾﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﮐﺴﺐ ﻣﻮﻓﻘﯿﺘﻬﺎ و ﮐﺎﻣﯿﺎﺑﯿﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻮرد ﺗﺄﯾﯿﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖ، ﻣﯿﺘﻮان ﺑﻪ ﺷﺎدی و ﻧﺸﺎط رﺳﯿﺪ؟

-  آﯾﺎ ﺷﺎدی ﺗﻨﻬﺎ در ﻗﺎﻟﺒﻬﺎی ﻇﺎﻫﺮی ﺗﺠﻠﯽ ﻣﯿﯿﺎﺑﺪ ﯾﺎ ﻧﻤﻮدﻫﺎی ﻏﯿﺮ ﻇﺎﻫﺮی ﻧﯿﺰ دارد؟

- ﭼﻪ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﻣﯿﺎن ﺷﺎدی و ﻧﺸﺎط و ارﺿﺎی ﻧﯿﺎزﻫﺎی اﺳﺎﺳﯽ اﻧﺴﺎن وﺟﻮد دارد؟

-آﯾﺎ ﻧﻤﯿﺘﻮان ﮔﻔﺖ اﻧﺴﺎن ﺷﺎد اﻧﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺎزﻫﺎی واﻗﻌﯿش ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻨﺎﺳﺐ ارﺿﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ؟

بررسی وضعیت شادی در آموزش و پروش های کشور های مختلف:

داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻣﺪارس ﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﺎی ﻟﺬت دوران ﮐﻮدﮐﯽ و ﻓﺮاﮔﯿﺮی ﻣﻬﺎرت ﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺠﺒﻮرﻧﺪ ﺑﺮای ﮔﺬراﻧﺪن دوران ﻣﺴﯿﺮی ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎ را آن ﻫﻢ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺎ ﺑﯽ رﻏﺒﺘﯽ ﻃﯽ ﮐﻨﻨﺪ. اﯾﻦ در ﺣﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ بخشی از زﻧﺪﮔﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺧﻮد را در آﻧﺠﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.

دلایل نارضایتی دانش آموزان:

ﺳﻨﮕﯿﻦ و ﺣﺠﯿﻢ ﺑﻮدن ﮐﺘﺎب ﻫﺎی درﺳﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان در ﺗﻤﺎم ﻣﻘﺎﻃﻊ ﮐﻪ ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﺠﺎد ﺧﺴﺘﮕﯽ و دﻟﺰدﮔﯽ دانش آموزان عملا فرصتی برای آموزش عمیق مطالب باقی نمی گذارد. محیط خشک وبدون جذبه ی مدرسه ، ساختمان ها ی فرسوده تزیینات ورنگ آمیزی نامناسب و نورگیر نبودن کلاس های مدرسه، تدریس به شیوه های عموما سنتی، معلم محوری، الزام پذیرش بی چون وچرای دانش آموز، عدم تعامل دوجانبه معلم و دانش آموز در فرایند کلاس که موجب بی حوصلگی و خستگی زودرس می شود. رابطه ی غیر صمیمی و خشک بین معلم و دانش آموزان والزام به انجام تکالیف سنگین و بی توجهی به نظرات و احساسات آن ها، مسیله ی تنبیه بدنی که هرزگاهی اخبار از برخورد خشن معلم با دانش آموز شنیده میشود و....

شادی در نگاه قرآن:

در ﻧﮕﺎه ﻗﺮآﻧﯽ، ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺘﻌﺎﻟﯽ و ﺑﺮﺗﺮی از ﮐﻤﺎل وﺟﻮد دارد ، اﯾﻦ ﻣﺮاﺗﺐ از ﮐﻤﺎل ﺑﺎ ﺑﻬﺠﺖ و ﺳﺮوری ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﯽ و ﺑﯿﮑﺮان ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ ،  از ﻃﺮﻓﯽ اﻧﺴﺎن ﻧﯿﺰ ﻣﻮﺟﻮدی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ اﯾﻦ ﺷﺎدی و رﺿﺎﯾﺖ و ﺧﺸﻨﻮدی ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻟﺬا اﻧﺴﺎن ﺳﻌﯿﺪ ﮐﻪ ﺳﺮور و ﺷﺎدی ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ و ﻣﺴﺘﻤﺮ دارد ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺷﺎدی ﻣﻘﻄﻌﯽ و ﮔﺬرا دﻟﺨﻮش ﻧﺒﻮده و ﺑﺴﻨﺪه ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ.

ﻣﺸﺨﺼﻪ ﺷﺎدی ﻣﺴﺘﻤﺮ و ﺳﻌﺎدت ﺣﻘﯿﻘﯽ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ داﺋﻤﯽ ﺑﻮده و ﺑﺮای آن ﮐﺮاﻧﻪ ای ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﺗﺼﻮر ﮐﺮد ، ﺣﺎل آن ﮐﻪ ﺷﺎدﯾﻬﺎی ﮔﺬرا ، ﻣﺤﺪود ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﻘﻄﻊ ﺑﻮده  ﺣﻀﻮری ﻏﯿﺮداﺋﻢ و ﻟﺤﻈﻪ ای داﺷﺘﻪ و ﺑﻌﻀﺎﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻮد، ﯾﻌﻨﯽ ﻏﻢ و اﻧﺪوه ﻣﺒﺪل ﻣﯽ ﮔﺮدد.

ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻌﺎﺑﯿﺮ دﯾﻨﯽ ﺟﺎﯾﮕﺎه ﺷﺎدﯾﻬﺎی ﻃﺒﯿﻌﯽ و دﻧﯿﻮی ﮐﻪ ﺑﺎ ﻟﺬات ﻣﺎدی و ﻣﺤﺴﻮس ﻫﻤﺮاﻫﻨﺪ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎدی اﺳﺖ و ﺟﺎﯾﮕﺎه ﺷﺎدﯾﻬﺎی ﻣﻌﻨﻮی و اﺧﺮوی در ﺑﻬﺸﺖ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻃﻮل ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻗﺮار داﺷﺘﻪ و ﺑﺮﺗﺮﯾﻦ آﻧﻬﺎ در ﻋﺎﻟﯿﺘﺮﯾﻦ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﺟﻨﺖ رﺿﻮان اﻟﻬﯽ، ﻫﻤﺎن ﺑﻬﺸﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺒﺤﺎن در آن ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ و زﯾﺒﺎﯾﯽ و ﺟﻤﺎل ﺧﻮد را در آن آﺷﮑﺎر ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ، ﺟﺎی دارد.

ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ ، در ﻣﻮرد ﺷﺎدی ﮐﻪ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﺿﺮوری ﺑﺮای اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺑﺴﯿﺎری ﺑﯿﺎن ﻧﻤﻮده اﺳﺖ.

ﺗﻌﺎﺑﯿﺮ اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﺎ ﺷﺎدﯾﻬﺎی دﻧﯿﻮی ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻬﻢ ﻧﻮع ﺷﺎدی اﺳﺖ، ﺷﺎدﯾﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻟﻄﻤﻪ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﻣﯽ زﻧﺪ و ﯾﺎ دارای ﻗﺒﺢ اﺧﻼﻗﯽ و ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و در ﺗﻀﯿﯿﻊ ﺣﻘﻮق ﺧﺪاوﻧﺪ، ﺧﻮد ﻓﺮد و ﺳﺎﯾﺮ اﻓﺮاد ﻧﻘﺶ دارد ،  در ﻧﻈﺮ ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ ﻧﮑﻮﻫﯿﺪه و دارای ﻋﺬاب اﺧﺮوی ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. اﻣﺎ ﺷﺎدی ﺑﺮای ﺗﻔﺮﯾﺢ در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﻗﺒﺢ اﺧﻼﻗﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ در ﻧﻈﺮ ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ اﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪارد.

ﮔﺸﺖ و ﮔﺬار در ﻃﺒﯿﻌﺖ و ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻌﻤﺘﻬﺎی زﯾﺒﺎی ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺎدی و آراﻣﺶ دروﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد واﻧﺴﺎن را از ﺣﺎﻟﺖ ﻏﻢ و اﻓﺴﺮدﮔﯽ رﻫﺎ ﻣﯽ ﺳﺎزد ﮐﻪ ﻋﻼوه ﺑﺮ درک ﺗﺠﺮﺑﯽ، اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ در ﺑﺴﯿﺎری از آﯾﺎت ﻗﺮآن ﺑﯿﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ .

تعریف شادی از دیدگاه روان شناختی:

رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم دﯾﻮﯾﺪ ﻣﺎﯾﺮز  ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ ﻓﺮد را در ﻣﯿﺰان داﺷﺘﻦ ﺳﺮﺧﻮﺷﯽ ﻓﺮد ﻣﯽ داﻧﺪ و ﺳﺮﺧﻮﺷﯽ (ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ) را ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ:

" ﻧﻮﻋﯽ اﺣﺴﺎس اﻣﻨﯿﺖ ، اﺣﺴﺎس اﯾﻨﮑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽ ﮔﺬرد "

اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺷﯽ و ﻧﺸﺎط، آﻧﯽ و زودﮔﺬر ﻧﯿﺴﺖ، ودارای دوام ﻧﺴﺒﺘﺎ ﭘﺎﯾﺪاری اﺳﺖ  ﮐﻪ  ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺘﻌﺪدی دارد.

ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ  " ﻣﺎﯾﺮز " ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺳﻦ ﯾﺎ ﻣﯿﺰان درآﻣﺪ، ﻣﺮد ﯾﺎ زن ﺑﻮدن ﺑﺴﺘﮕﯽ ﻧﺪارد، وﻟﯽ ﺑﺎ ﺑﻌﻀﯽ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻓﺮد ، وﺟﻮد ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺑه ﺴﻦ، ﺷﻐﻞ و ﻣﻬﺎرت ﻫﺎی او، داﺷﺘﻦ رواﺑﻂ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان و ﺑﺮﺧﻮرداری از اﻋﺘﻘﺎدات ﻣﺬﻫﺒﯽ و ﻋﻤﻞ ﮐﺮدن ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ. ﻃﺒﻖ اﯾﻦ ﻧﻈﺮ ، ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﻨﺪه ﺧﻮﺷﯽ، ﺛﺮوت و زﯾﺒﺎﯾﯽ ﯾﺎ ﺷﻬﺮت ﻧﯿﺴﺖ، اﻣﺎ اﻓﺮادی ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺣﺘﻤﺎل دارد ﺧﻮد را آدم ﻫﺎی ﺳﺮﺧﻮﺷﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﻨﺪ، دارای ﺻﻔﺎت ﯾﺎ وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎی ﻣﺸﺨﺺ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در اداﻣﻪ آﻣﺪه اﺳﺖ.

ویژگی های افراد با نشاط:

 اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﺧﻮد: ﺑﻪ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎی ﺧﻮب و ﻣﺜﺒﺖ ﺧﻮد ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻫﺎﯾﺸﺎن را ﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮﻧﺪ.

ﺧﻮش ﺑﯿﻨﯽ: اﻓﺮاد ﺳﺮﺧﻮش ﺑﻪ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎی روﺷﻦ و ﻣﺜﺒﺖ ﺣﻮادث ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و اﻧﺘﻈﺎر دارﻧﺪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮐﺎر ﺧﻮب ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﺮ ﮔﺎه ﭼﻨﯿﻦ ﻧﺸﻮد، آﻧﺎن ﺷﮑﺴﺖ و ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﺧﻮد رااﻣﺮی ﮐﻮﭼﮏ و ﮔﺬرا ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﯽ ﮐﻮﺷﻨﺪ راه ﺣﻞ ﺗﺎزه و ﺑﻬﺘﺮی ﺑﺮای ﻣﺸﮑﻞ ﺧﻮد ﺑﯿﺎﺑﯿﺪ.

ﺗﺴﻠﻂ ﺷﺨﺼﯽ: اﻓﺮاد ﺳﺮﺧﻮش، اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ارﺑﺎب و ﺻﺎﺣﺐ اﺧﺘﯿﺎر ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﻮد ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﭼﻮن اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﺧﺘﯿﺎر زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد را در ﮐﻒ دارﻧﺪ ، ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ ﻫﻤﺴﺎن از داﺷﺘﻦ اﺣﺴﺎس ﺳﺮﺧﻮﺷﯽ ﺧﺒﺮ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ. اﻓﺰودن ﺑﺮ اﯾﻦ ﭼﻬﺎر وﯾﮋﮔﯽ اﺻﻠﯽ ﺷﺨﺼﯿﺖ ، اﺣﺘﻤﺎل ﺑﯿﺸﺘﺮی وﺟﻮد دارد ﮐﻪ اﻓﺮاد ﺳﺮﺧﻮش از ﺑﺪن ﺳﺎﻟﻢ و ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪ ﺑﻮده، ﻫﺪﻓﻬﺎ و ﺗﻮﻗﻌﺎت واﻗﻊ ﺑﯿﻨﺎﻧﻪ ای داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺿﻤﻦ ﺳﻮد ﺟﺴﺘﻦ از رواﺑﻂ ﻣﻨﺎﺳﺐ، دوﺳﺘﺎﻧﯽ ﺻﻤﯿﻤﯽ داﺷﺘﻪ و از اﯾﻤﺎن ﻣﺬﻫﺒﯽ ﯾﺎ روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ از آﻧﺎن ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯿﺸﺎنﻫﺪف و ﻣﻘﺼﺪ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ و اﻧﺎن را ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮد.

 ﺳﺮ ﺧﻮﺷﯽ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻪ ﻓﺮد ﻣﯽ دﻫﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮای ﺳﻼﻣﺖ ﺟﺴﻤﯽ ﻧﯿﺰ ﺧﻮب اﺳﺖ ﺑﺎرﻫﺎ ﻣﺤﻘﻘﺎن ﭘﯽ ﺑﺮده اﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﻼﻣﺖ ( ﺟﺴﻤﯽ و رواﻧﯽ ) و ﺳﺮﺧﻮﺷﯽ دﺳﺖ در دﺳﺖ ﻫﻢ ﮐﺎر ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ و اﻟﺒﺘﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻋﻠﻤﯽ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﭼﯿﺰ ﺗﺎزه ای ﻧﯿﺴﺖ ، ﻫﺰاران ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﺳﻠﯿﻤﺎن ﻧﺒﯽ ﮔﻔﺖ: ﻗﻠﺐ ﺷﺎداب ﺑﻪ اﻧﺪازه داروﯾﯽﻣﻮﺛﺮ ﺑﻬﺮ اﻧﺴﺎن ﻓﺎﯾﺪه ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ وﻟﯽ روﺣﯽ ﺷﮑﺴﺘﻪ اﺳﺘﺨﻮان ﻫﺎ را ﺧﺸﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. و اﻟﺒﺘﻪ ﺟﺎی ﻫﯿﭻ ﺗﺮدﯾﺪ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﻧﯿﺰ در ﻓﺮدی ﺑﺎ روان ﺳﺎﻟﻢ ﺷﮑﻞ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد ﻫﺮ ﭼﻘﺪر روان ﻓﺮد از ﺳﻼﻣﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ ﻣﯿﺰان ، ﻋﻤﻖ و ﭘﺎﯾﺪاری ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﻧﯿﺰ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ.

علایمی که نشاندهنده شادی هستند:

ـ در معشرت با اطرافیان با احساس و شاداب باشیم.

- رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻣﺜﺒﺖ را ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ .

- از ﮐﻠﻤﺎت ﻣﺤﺒﺖ آﻣﯿﺰ و ﺧﻮدﻣﺎﻧﯽ در ﺳﺨﻨﺎن ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﻢ .

- ﮐﺒﺮو ﻏﺮور ﺑﯽ ﺟﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ وﺧﻮد را ﺑﺮﺗﺮ از دﯾﮕﺮان ﻧﺪاﻧﯿﻢ .

- دﯾﮕﺮان را دﻋﻮت ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ و ﺷﺎدی ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ .

- ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﺷﺎد در ﺳﺎﻋﺎت ﺗﻔﺮﯾﺢ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺧﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ .

 – ﺳﻌﯽ در اﯾﺠﺎد ﻓﻀﺎی ﺳﺒﺰ در ﻣﻨﺰل وﻣﮑﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ . ( اﺳﺘﻔﺎده از ﮔﻠﻬﺎی زﯾﺒﺎ  و ﻣﻌﻄﺮ ﻣﺤﯿﻂزﻧﺪﮔﯽ را ﺑﺎﻃﺮاوت و آدﻣﯽ را ﺷﺎد ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾد)

عوامل موثر در تعلیم و تربیت (به ویژه شادی):

ـ خانواده

ـ توارث

ـ آرامش

ـ مدرسه

راهکار های مناسب ایجاد نشاط:

ـ راه های کلی عبارتند از : شکوفایی خلاقیت در کلاس،شاداب سازی درونی ومعنوی مدارس،شاداب سازی محیط مدارس، شاداب سازی ظاهری در مدارس.

ـ راه های جزیی تر:

 - ﺗﺒﺎدل ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ﻣﻮﻓﻖ ﻣﺪﯾﺮان در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺷﺎدﺳﺎزی ﻣﺪارس

- ﺗﻐﯿﯿﺮ در وﺿﻌﯿﺖ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﻣﺪارس و ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﯿﺎزﻫﺎی داﻧﺶ آﻣﻮزان و ﺗﻨﻮع ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ

- ﺗﻮﺟﻪ ﺟﺪی ﺑﻪ اﻣﻮر ﻣﻌﯿﺸﺘﯽ و رﻓﺎﻫﯽ ﻣﻌﻠﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻀﻮر ﺷﺎداب ﺗﺮ آن ﻫﺎ در ﻣﺪارس

- ﺑﻬﺎ دادن ﺑﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﺷﺎداب و ﭘﺮ ﺗﺤﺮک و ﮐﻨﺠﮑﺎو و ﭘﺮﺳﺸﮕﺮ

- اﯾﺠﺎد ﻓﻀﺎی ﺳﺒﺰ و اﺳﺘﻔﺎده از رﻧﮓ ﻫﺎی ﺷﺎد و ﺟﺬاب در ﻣﺤﯿﻂ ﻣﺪرﺳﻪ

- ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ اﻓﺮاد ﺧﻼق و ﺗﺸﻮﯾﻖ آﻧﺎن در زﻣﯿﻨﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ و اﺻﻼح ﻣﺪارس

- اﯾﺠﺎد اﻧﮕﯿﺰه و ﺗﺮﻏﯿﺐ ﻣﺪﯾﺮان ﺟﻬﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺷﺎدی و ﺟﺎﯾﮕﺎه آن در ﺗﻌﻠﯿﻢ و ﺗﺮﺑﯿﺖ

-  ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ زﯾﺒﺎ ﺳﺎزی ﻣﺪارس

- ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ وﺿﻌﯿﺖ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻣﺤﯿﻂ ﻣﺪرﺳﻪ

-  اﯾﺠﺎد ﻓﻀﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای ﺗﻔﺮﯾﺤﺎت ﺳﺎﻟﻢ داﻧﺶ آﻣﻮزان

- ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﻋﺎﻃﻔﯽ – روﺣﯽ – رواﻧﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان

-  ﻣﺸﺎرﮐﺖ داﻧﺶ آﻣﻮزان در اداره ﻣﺪرﺳﻪ

- اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺎﺑﻠﻮ ﻫﺎ و ﭘﯿﺎم ﻫﺎی ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﺷﺎد و ﺷﻌﺮ ﻫﺎی ﺷﺎدی آﻓﺮﯾﻦ

-  ﺗﻬﯿﻪ اﻣﮑﺎﻧﺎت و ﻣﮑﺎن ﻫﺎﯾﯽ ورزﺷﯽ در داﺧﻞ ﻣﺪرﺳﻪ و ﺧﺎرج از ﻣﺪرﺳﻪ

-  ﺑﺮﮔﺰاری ﺟﺸﻦ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﻫﺎی ﻣﺬﻫﺒﯽ و اﻋﯿﺎد ﻣﻠﯽ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ داﻧﺶ آﻣﻮزان

-  ﺑﺮﮔﺰاری ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ورزﺷﯽ – ﺗﻔﺮﯾﺤﯽ – ﻋﻠﻤﯽ در ﺑﯿﻦ ﻣﺪارس و ﺑﯿﻦ داﻧﺶ آﻣﻮزان

-  ﺑﺮﮔﺰاری ﻧﻤﺎﯾﺸﮕﺎه دﺳﺖ ﺳﺎزه ﻫﺎ – آﺛﺎر – ﻧﻘﺎﺷﯽ – ﺷﻌﺮ – ﺧﻂ – ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﻗﺮآن ﺑﺼﻮرت ﮔﺮوﻫﯽ

-  دﻋﻮت از اﻓﺮاد ﻣﺤﺒﻮب و ﻣﻮﻓﻖ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻣﺜﻞ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان – اﺳﺎﺗﯿﺪ – ورزﺷﮑﺎران

-  اﺟﺮای ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﻧﺸﺎط و ﭘﺮ ﺑﺎر – ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺳﺮود دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ – ﺗﺌﺎﺗﺮ و ﻧﻤﺎﯾﺸﻨﺎﻣﻪ

-  اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺸﺎوران ﻣﺠﺮب و دﻟﺴﻮز ﺑﺮای ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻼت ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و ﺗﺮﺑﯿﺘﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان و ﺑﺮﻗﺮاری ارﺗﺒﺎط

-  ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻓﯿﻠﻢ و ﺗﺌﺎﺗﺮ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻫﺎی ﻋﺮوﺳﮑﯽ – ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ زﻧﺪه ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان

-  ﺑﺮدن داﻧﺶ آﻣﻮزان ﺑﻪ ﻣﻮزه – ﺗﺌﺎﺗﺮ – ﺳﯿﻨﻤﺎ - ﭘﺎرک – اردوﮔﺎه – ﺑﺎ ﮐﻤﮏ اوﻟﯿﺎ ﻣﺪرﺳﻪ و ﺧﺎﻧﻪ

-  ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻧﻤﺎﯾﺸﮕﺎه ﮐﺘﺎب

-  اﻓﺰاﯾﺶ زﻧﮓ ﻫﺎی ﺗﻔﺮﯾﺢ ( ﺑﺮﻗﺮاری ﻣﻘﺮرات اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮ ﺑﺎ وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎی ﺳﻨﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان)

نتیجه گیری:

ﺷﺎﯾﺪ در اوﻟﯿﻦ ﻧﮕﺎه اﺣﺴﺎس ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﻧﺠﺎم ﻫﻤﻪ اﻣﻮر ﻓﻮق در ﻣﺪارس ﻣﺴﺘﻠﺰم ﭘﺮداﺧﺖ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎی ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﺴﻠﻤﺎ در ﻣﺪارس دوﻟﺘﯽ ﭼﻨﯿﻦ اﻣﮑﺎﻧﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﻟﯿﮑﻦ ﺑﺎ ﮐﻤﯽ ﺗﺎﻣﻞ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﯽ رﺳﯿﻢ ﮐﻪ اﻧﺠﺎم ﺑﺴﯿﺎری از اﯾﻦ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدات ﻓﻮق ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ دراﯾﺖ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺻﺤﯿﺢ ﺑﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﻮدﺟﻪ و اﻣﮑﺎﻧﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪ اﺷﮑﺎل ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺷﺎداﺑﯽ و ﻃﺮاوت را ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن اﯾﻦ ﻣﺮز و ﺑﻮم ﻫﺪﯾﻪ دﻫﯿﻢ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺧﻮد ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮوز و رﺷﺪاﺳﺘﻌﺪادﻫﺎ و ﺧﻼ ﻗﯿﺖ ﻫﺎ در ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.

ﺷﺎداب ﺳﺎزی و اﯾﺠﺎد روﺣﯿﻪ ﺷﺎد در داﻧﺶ آﻣﻮزان و ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از اﻓﺴﺮدﮔﯽ آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮد اﻓﺮادی ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ و ﮐﺎر آﻣﺪ در ﺟﺎﻣﻌﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ در اﯾﻦ ﻣﯿﺎن ﻋﻮاﻣﻞﻣﺘﻌﺪدی دﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻫﻢ داده ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ اﯾﻦ ﻫﺪف ﻣﺤﻘﻖ ﺷﻮد.

ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﻧﻘﺶ ﺧﺎﻧﻮاده اﺳﺖ، ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻓﺮزﻧﺪ از اوایل زﻧﺪﮔﯽ و اﯾﺠﺎد ﻧﺸﺎط او وﭘﯿﻮﻧﺪ ﻣﯿﺎن ﺧﺎﻧﻮاده و ﻣﺪرﺳﻪ وﺗﻌﺎﻣﻞ اﯾﻦ دو در اﯾﺠﺎد ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪروﺷﯽ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮای اﯾﺠﺎد ﺷﺎداﺑﯽ در ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﯿﺪا و اﺟﺮا ﺷﻮد.

از دﯾﮕﺮ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻬﻢ ﻧﻤﺎزاﺳﺖ، ﻧﻤﺎز ﻋﺎﻣﻠﯽ اﺳﺖ ﻣﻬﺎر ﮐﻨﻨﺪه روح اﻧﺴﺎن و ﺑﺎﻋﺚ آراﻣﺶ ﻗﻠﺐ و ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از اﺿﻄﺮاب و اﻓﺴﺮدﮔﯽ در ﺷﺨﺺ ﻣﯽ ﺷﻮد، ﭘﺲ اﺟﺮای ﻧﻤﺎزﺟﻤﺎﻋﺖ وﺟﻠﺴﺎت ﻣﺘﻌﺪد ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻧﻤﺎز و اﺷﺎﻋﻪ آن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ در ﺷﺎداب ﺳﺎزی داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎﺷﺪ.

ﭘﺲ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﻔﺎﺻﯿﻞ ﻣﯽ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﺑﺎ ﺷﺎداب ﺳﺎزی ﻣﺤﯿﻂ ﮐﻤﮏ ﺷﺎﯾﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺷﺎداﺑﯽ ﻓﺮزﻧﺪان و رﺷﺪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ(اﺧﻼﻗﯽ، آﻣﻮزﺷﯽ و......)آﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد.

منابع:

-ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻬﺪاﺷﺖ رواﻧﯽ در آﻣﻮزﺷﮕﺎه : ﺳﯿﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﯿﺮ ﮐﻤﺎﻟﯽ . ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ آﻣﻮزش و ﭘﺮورش، دوره ﭘﻨﺠﻢ ، ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن و ﭘﺎﯾﯿﺰ 1377  

 دفتر امور زنان 1385 (آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻣﻬﺎرﺗﻬﺎ و ﺷﯿﻮه ﻫﺎی ﺑﻬﺮه ﯾﺎﺑﯽ از اﻣﮑﺎﻧﺎت آﻣﻮزﺷﯽ، ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، ورزﺷﯽ

 ﻣﺮآﺗﯽ، ﮐﯿﺎﻧﻮش 1382 (ﺑﻪ ﺷﺎدی ﻫﻤﯽ دار ﺗﻦ را ﺟﻮان«، ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﯿﻮﻧﺪ، ﺷﻤﺎره 289

  ﺻﺒﺎﻏﯿﺎن، زﻫﺮا 1384(،ﻣﺪرﺳﻪ وﺗﻘﻮﯾﺖ ﻧﺸﺎط و اﻣﯿﺪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ«، ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﭘﯿﻮﻧﺪ، اﻧﺠﻤﻦ اوﻟﯿﺎ و ﻣﺮﺑﯿﺎن، ﺷﻤﺎره 311،310،309

ﻃﺎﻫﺮی، ﻓﺮﺷﺘﻪ-ﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻨﯽ، ﻋﺼﻤﺖ 1385 (اﻫﻤﯿﺖ ﻧﻤﺎز و ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺟﺬب ﺟﻮاﻧﺎن ﺑﻪ اﯾﻦ ﻓﺮﯾﻀﻪ اﻟﻬﯽ«، ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﺗﺮﺑﯿﺖ، ﺳﺎل 22

و..

وآقای امیر عباس جعفری و مدرسه شهید عالمی

26/9/1398